Najczęstsze mity na temat alimentów: co warto wiedzieć?

Wokół kwestii alimentów narosło wiele mitów i nieporozumień, które mogą wprowadzać w błąd zarówno osoby zobowiązane do ich płacenia, jak i uprawnione do ich otrzymywania. Poniżej przedstawiamy najczęstsze mity na temat alimentów oraz wyjaśniamy, jak jest naprawdę.

Mit 1: Alimenty przysługują dziecku tylko do ukończenia 18. roku życia.

Fakt: W polskim prawie nie ma określonej granicy wiekowej, po której dziecko traci prawo do alimentów. Obowiązek ten trwa, dopóki dziecko nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, co często obejmuje okres nauki na studiach wyższych. Rodzice mogą uchylić się od tego obowiązku wobec pełnoletniego dziecka, jeśli świadczenia są połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub gdy dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możliwości samodzielnego utrzymania się. 

Mit 2: Pobieranie świadczenia 800+ zwalnia drugiego rodzica z obowiązku alimentacyjnego.

Fakt: Świadczenie 800+ co do zasady nie wpływa na obowiązek alimentacyjny drugiego rodzica. Są to odrębne świadczenia, a fakt otrzymywania 800+ nie zwalnia z obowiązku łożenia na utrzymanie dziecka. Jaki wpływ mają świadczenia 800 + na alimenty przeczytasz tutaj. 

Mit 3: Alimenty należą się tylko dzieciom pochodzącym z małżeństwa.

Fakt: Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka jest niezależny od tego, czy dziecko pochodzi z małżeństwa, czy ze związku nieformalnego. Każde dziecko ma prawo do utrzymania od obojga rodziców. 

Mit 4: Niskie zarobki oznaczają niskie alimenty.

Fakt: Sąd bierze pod uwagę nie faktyczne dochody, ale możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego. Reguluje to art. 135 kro. Jeśli rodzic celowo zaniża swoje dochody lub nie wykorzystuje swojego potencjału zarobkowego, sąd może ustalić wysokość alimentów na podstawie jego realnych możliwości. 

Mit 5: Posiadanie nowej rodziny zwalnia z obowiązku alimentacyjnego wobec dzieci z poprzedniego związku.

Fakt: Obowiązek alimentacyjny wobec dzieci z poprzednich związków nie wygasa z powodu założenia nowej rodziny czy posiadania kolejnych dzieci. Rodzic jest zobowiązany do łożenia na utrzymanie wszystkich swoich dzieci. Dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicem, niezależnie od tego czy pochodzą z małżeństwa czy nie. O tej kwestii pisaliśmy “Zasada równej stopy życiowej w rodzinie.” 

Mit 6: Alimenty można zastąpić zakupami dla dziecka lub opłacaniem konkretnych wydatków.

Fakt: Alimenty są świadczeniem pieniężnym przekazywanym na rzecz dziecka (zazwyczaj za pośrednictwem drugiego rodzica). Dokonywanie zakupów czy opłacanie rachunków nie zastępuje obowiązku regularnego płacenia alimentów, chyba że sąd postanowi inaczej. 

Mit 7: Alimenty są formą rekompensaty za brak kontaktu z dzieckiem.

Fakt: Alimenty służą zaspokojeniu bieżących potrzeb dziecka, takich jak wyżywienie, edukacja czy opieka zdrowotna. Nie są one formą rekompensaty za brak kontaktu z rodzicem. 

Mit 8: Alimenty można zrzec się na przyszłość.

Fakt: Zrzeczenie się alimentów na przyszłość jest nieważne i sprzeczne z przepisami prawa. Obowiązek alimentacyjny istnieje, dopóki dziecko nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. 

Mit 9: Alimenty są zawsze dzielone po równo między rodziców.

Fakt: Wysokość alimentów zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców. Podział ten nie musi być równy; jeśli jedno z rodziców ma wyższe dochody, może być zobowiązane do pokrycia większej części kosztów utrzymania dziecka. 

Mit 10: Alimenty przestają obowiązywać automatycznie po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności.

Fakt: Obowiązek alimentacyjny nie wygasa automatycznie z chwilą osiągnięcia przez dziecko pełnoletności. Trwa on, dopóki dziecko nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, co może obejmować okres studiów czy nauki zawodu. Więcej na ten temat pisaliśmy na blogu “